بر قامت بلند و استوارت بر مردان و زنان سخت کوش و هنرمندت و بر همه آنانکه بر کرانه ها و مرغزارهای زیبایت سایه امید زندگی نهاده اند.

ای قامت بلند و استوار که هماره نظاره گر فراز و فرود تاریخ منطقه ایی و بر هر چه خوشی و ناخوشی های رفته بر این مردم سخت کوش دیارم و زنان همپای مردان هنرمندم.

چه استوارانه ایستاده ایی یقین دارم تا روزی که بشریت بر روی خاکی سکنی خواهد داشت و تا قیامت الهی نام یاد سنگسربر تارک تا ریخ بشری ثبت است و تو خواهی ماند اگر من و هزاران مایی دیگر نباشند و تو باز خواهی ماند.

زیبای خفته در دامنه سلسله جبال البرز به قدمت و بلندای تاریخ سه هزار ساله. ای سرو بلند قامت از چه نگران مشوش گشته ایی. آتش فشان دلت را نگاهدار و بگذار هر کس کها حقد حسادت به این دیار دارد. درآتش خود افروخته خویش بماند این بار نیز نظاره گر باش و روایت گر نا گفته هایی باش که بر مردان و زنان  سخت کوش منطقه رفته است.

می دانم سینه ات مالامال از ناگفته هایی که قبل از من و بعد من نیز  خواهد بود. و تو با این همه وسعت درد و رنج باز نیز استوارتر از گذشته بمان. باران موسمی هر از چند گاهی آمده رفته اند و بعد از این نیز خواهند آمد .اما تو باز خواهی ماند بمان و بمان و تا واگویه های ناگفته های هم نسلا نم را برای آیندگان آنانکه مشتاقانه پای روایت گری تاریخی تو خواهند بود بمان و.واگویه کن

واگویه کن و بغض هایت را فرو ریز تا آیندگان بدانند این قامت بلند چه سرافرزانه ایستادگی کرده راه حقانیت خویش را پیموده است و امروز نیز روایت گرقصه ها و بغض های نهفته در درون بسیاری از مردان و  زنانی باش که امروز سر به تیره تراب نهاده اند تو بمان که امروز روز استقامت و روز به رخ کشیدن توانایی دانایی بصیرت است. زیبای خفته دامنه البرز صبورانه در انتظار زمان بمان که هر چیز در زمان خودش رخ خواهد داد اگر همه خوابهای آشفته برایت ببیند خارج از قاعده قادر به تعبیر نخواهند بود.

زیبای خفته دامن البرز از چه مشوش ونگرانی مطمئن باش مردان و زنان صبور دیارم که صبر بردباری را در موانست با تو آموخته اند صبورانه در انتظار زمان مانده و تلاش مساعی عالمانه خویش را از مبادی قانونی داشته و از هوشیاری فرزندمان خویش بودن بهره خواهندشد و نخواهند گذاشت خواب آشفته و آلوده برخی تعبیر و تو را از این تشتویش برون خواهند آورد. و آرامش سربلندی و سازندگی و امید را هدیه خواهند داد. دیری نخواهد پایید که آسمانت ستاره باران خواهد شد و برق شور شوق امید دگر بار به دامنه ات خزیده خواهد شد.

دیارم صبورم تو خواهی ماند که این ماندنت یک ضرورت  و باید ابدی است.بیند گان خواب اشفته نمی دانند این خوابها نه تنها تعبیر نخواهد شد بلکه سبب بهتر ین دست اورد برای مردم دیارم خواهد شد و ان  رشد عقلا نیت سیاسی و رسیدن مردم به همدلی و حدت که سرمنشا همه تحولاتی که وعده خداوندی است براستی که وعده خداوند برای راست کرداران محقق خواهد شد و بدخواهان را دست اوردی نیست و تو بمان که مقتدر تر از گذ شته خواهی شدچرا  که فرزندان زمانه ات هوشیارتر از گذشته اند وراه رسم مدنیت و بردوش کیشیدن پرچم اما نت  داری و افتخار افرینی برای اینده روشن منطقه به نیکی اموخته اند و عالمانه و هوشیارانه اقتدارترا حفظ خواهند کرد توبمان.

---