عالمان فیزیک می گویند برای اینکه بتوانید انرژی خورشید را متمرکز کنید تا باعث شود یک نقطه مشخص کاملا گرم و روشن شود و حتی بسوزد ذره بین را در جهت نور متمرکز سازید. تا این اتفاق بیافتد همه ما این آزمایش ساده چه در دوران مدرسه در ازمایشگاه چه در بازیهای کودکانه آنرا تجربه کرده ایم اما شاید دلیل این اتفاق را ندانیم امابد نیست بدانیم که برنامه ریزی در حوزه ساختارهای کلان نظام کشوری همین نقش را دارد که نقش ان نیز کلیدی است و دلیلش هم در تنظیم جهت نور و انعطاف پذیری آن در تنظیم آن نهفته است که باید و عالمانه این فرآیند را انجام داد تا دستاورد آن هم مناسب باشد. از همین رو چشم امید بسیاری از سیاست مداران و حکومت گران به این مولفه است.
ضرورت برنامه ریزی در ذات برنامه نهفته و ماهیت کارکرد حرفه ایی آن است. از نظر گفتمانی نیز برنامه ریزی گفتمان استراتژیکی که افق نگری و بلند نظری در دل خویش دارد. اگرچه صرف تدوین برنامه فقط نیمی از گام است و اساسا تضمین اجرایی ندارد. بلکه ضمانت اجرایی آن به اراده و اعتقاد راسخ صاحبان برنامه و مجریان نیاز است. تا برنامه به سرانجام برسد. سوال اینجاست که آیا برای شهرستان مهدی شهر برنامه ریزی ضرورت بیشتری دارد یا خیر؟ شاید در ابتدا موضوع بدیهی بنظر آید که کاملا درست است اما فراموش نکنیم همین بدیهی انگاشتن ما را دچار ساده انگاری نیز خواهد کرد که باید باشد همه ما حتی در ذهن خویش هزاران برنامه داریم. و اگر از ما بپرسند کدامش را به انجام رسانیده ایم نمی دانیم عدد و طرح آنرا ارائه دهیم. اگرچه طرح این موضوع به معنای آن نیست که در حال حاضر برنامه ایی وجود ندارد. اما برخی از علائم نشانگرهای مناسبی را برای مرکزیت شهرستان تازه تاسیس نشان نمی دهند و این ضرورت را اجتناب ناپذیر می سازد. یادآوری و ضرورت برنامه ریزی با نگاه کلان و همراه سازی آن با بسترسازی، و تحقق شکل گیری برنامه علاوه بر پیچیدگی بر ضرورت غیر قابل انکار آن صحه می گذارد. در حوزه برنامه ریزی می توان در ابعاد فرهنگی، اقتصادی، انسانی، با اولویت های خاص سازماندهی انجام داد.
اعتقاد دارم در حوزه سیاسی با توجه به شرایط حاکم و استراتژیهای کلان کشوری متناسب با رشد فرهنگی، انسانی و اقتصادی جهت گیری آن معلوم خواهد شد اگرچه باز هم اعتقاد دارم اگر توسعه فرهنگی متناسب با شرایط اجتماعی شهری و اقتصادی و انسانی صورت گیرد توسعه سیاسی را نیز با خود خواهد آورد. از طرفی دیگر بستر یک گفتمان سیاسی مناسب در زیر ساختهای اساسی آن است. اگر ما در حوزه فرهنگی حرفی برای گفتن نداشته باشیم و هنوز دل خوش به باورها و عملکرد گذشتگان خویش بوده در برج عاج نشسته و افتخارمان اینکه از این تبار، طایفه، هابیلیم یا قابیلیم چه سود؟ از گذشته درس گرفتن و آینده را ساختن آینده نیز با برنامه و هدفمندی خاص میسر است فقط رویا کافی نیست. فرزند زمان خویش بودن نیز قسمتی از رویای انسانهاست. و اگر در حوزه توسعه منابع انسانی برای اساس استانداردهای حداقلی تعریف شده در حوزه مدیریت شهری، فرهنگی و اجتماعی دارای برنامه مشخص نباشیم با کدام سرباز می خواهیم زمینی را آباد دشت کویری به مرغزار تبدیل سازیم. میزان بومی شدن توسعه فعالیتهای اجرایی با بکارگیری نیروهای منطقه ای امکان پذیر است تا مجبور نباشیم در فرآیندهای حرکت توسعه اجتماعی تن به فرهنگ عاریتی دهیم و اسمش را هم بگذاریم ده بالایی سعایت می کنند ده پایینی ها نمی گذارند و به محض بروز یا بوجود آمدن مشکلی متزلزل و فریاد آه ناله سر دهیم. اگرچه از منظر ما اینگونه برخوردها مساله ساز است و احساس تبعیض به ما دست می دهد. اما از نظر تصمیم گیرندگان در سطح خویش با کارکرد خود تصمیم طبیعی است. نمونه اش تعویض رئیس دانشگاه آزاد مهدی شهر از نظر ما وی تلاش زیادی کرده و اعتقاد داشتیم باید باشد و تیتر زدیم موفق ترین مدیر منطقه ایی تودیع شد ما انتظار داشتیم ایشان باشد و یا اساسا اعتقادی به تعویض ایشان نداشتیم تلاش هم کردیم پاسخ اش را دیدیم که نشد. اما اگر در حوزه برنامه ریزی تربیت و کادرسازی نیروی انسانی با دیدگاه کلان نگری فراوانی نیروی مجرب هم در حد صدور هم در کفایت منطقه ایی باشد آنوقت آقای جعفری از نیکان منطقه ایی است که سکاندار شده است نه تنها نگران نمی شویم بلکه شادمان هم از اینکه اگر از سربازی فرصت خدمت گرفته شد در عوض به سرباز دیگر داده شد. در حوزه اقتصادی نیز می باید با شناسایی زمینه های اقتصادی و بسترسازی لازم برای نگاهداشت نیروی انسانی و جذب سرمایه گذار انجام داد زمینه تشویق سرمایه گذاران منطقه ایی برای مشارکت در برنامه توسعه ایی با هدف ایجاد امنیت اقتصادی و جذابیت آن بوجود آورد .آن وقت دیگر نگران جمعیت مهدی شهر ساکن سمنان نخواهیم بود که آمار جمعیتی شهرمان را در نوسان نگه دارند.

بنظر می رسد در حال حاضر در هر سه حوزه خلاء محسوسی وجود دارد بویژه موتور محرکه دو حوزه دیگر یعنی برنامه ریزی نیروی انسانی برای توسعه منطقه محسوس است و باید چاره اندیشی عالمانه و مسولانه فراهم ساخت. فراموش نکنیم مورچگان برای روزهای سخت زمستان در فصلی بنام تابستان بی مهابا و حسابگرانه تلاش می کنند تا سرمای استخوان سوز در گرمای ناب دل زمین بی هیچ دغدغه ایی پشت سر گذراند. امید می رود که دلسوزان و صاحبان مسئولیت در این حوزه به این مولفه مهم توجه و حساسیت لازم به خرج دهند تا شرایط امروزی برای فردا تبدیل به مشکل کلیدی نگردد. به یقین خدای بزرگ پاداش راسخان راه واعتقاد باورمندان به راه سعادت خوشبختی بشری را بی حساب خواهد بخشید.و سر نوشت هیچ ملتی را عوض نخواهد کرد مگر انان مصمم و راسخ به تغییر و تکامل باشند

---